Sam zwrot pochodzi od słowa "betrothed", "to betroth" - czyli od wyrażenia "hand in hand", "iść ramię w ramię" - co symbolizowało połączenie dwóch losów w jedno. Pierścionek natomiast symbolizuje coś nieskończonego, nie mającego ani początku, ani końca, a założony na palec serdeczny staje się w oczach innych symbolem przynależności do losu osoby, z którą jest się "zaręczonym".
W starożytnej Rusi ceremonia zaręczyn poprzedzała ślub. Pan młody na znak propozycji małżeństwa wręczał pannie młodej pierścionek zaręczynowy, a jeśli jego wybranka się zgodziła, przyjmowała pierścionek, który nosiła na palcu serdecznym prawej ręki aż do ślubu. Oczywiście w tym przypadku pierścień był wykonany z poręcznych materiałów: skóry, żelaza, kory drzewnej - wszystkich tych materiałów, które można było uformować w kształt zbliżony do koła. Nie trzeba dodawać, że niektóre panny młode musiały "cierpieć", jeśli panowie młodzi nie zgadli rozmiaru? W dzisiejszych czasach nie jest to, niestety, rzadkość. Ale dla naszych współczesnych jest o wiele łatwiej zmienić rozmiar pierścienia.
"A co z pierścionkiem zaręczynowym?" - pytasz. Fakt ten miał miejsce, ale w znacznie późniejszych czasach, gdy młodej damie wręczono pierścionek z kamykiem i dano czas do namysłu. Zaręczyny następowały po swataniu, kiedy to publicznie ogłaszano zamiar zawarcia małżeństwa przez młodą parę - nazywano ich "zaręczonymi", czyli otwarcie pozwalano im nazywać się panną młodą i panem młodym. Według innej wersji, słowo "zaręczyny" pochodzi od słowa "molvat" oznaczającego "mówić (do dziewczyny)" lub nawet "prosić o coś", czyli ogólnie "prosić o coś", widać wyraźnie, że mówimy o wspólnym życiu, czyli o tym, że czas się pobrać...
W rzeczywistości terminy "zaręczyny" i "zaręczyny" są synonimami, ale w niektórych encyklopediach i podręcznikach te rytuały są określonym następstwem następujących po sobie wydarzeń. Ale te rytuały zapadły się w pianę przeszłości, pozostawiając nam tylko tak wspaniałe nazwy jak pierścionek zaręczynowy, który przyszły pan młody wręcza przyszłej pannie młodej (zazwyczaj my, dziewczynki, marzymy, że będzie to pierścionek z brylantem) oraz pierścionki zaręczynowe, które współcześnie noszą zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
Spośród wielu odmian pierścionków zaręczynowych wciąż najpopularniejszy jest klasyczny, gładki pierścionek zaręczynowy, o różnej wysokości (najczęściej 3-4 milimetry, choć zdarzają się też miłośnicy 6-8 milimetrów). Powodem tego jest to, że te pierścienie nie podlegają modzie i dlatego nigdy nie wyjdzie z mody.
Więcej na: http://pierscionkizareczynowe.edu.pl
